هرآنچه می‌توانیم...
دولت رئیسی بی‌نقص نبود. مگر من و شما بی‌نقصیم؟! اما راه درست را شناخت و برایش دوید و سرانجام جانش را برای باورهایش داد. او اهل جنجال نبود، بی‌حاشیه‌ترین رئیس‌جمهوری بود که به اقتضای سنم به یاد دارم. با توکل به خدا امروز به کسی رأی دادم که پنداشتم راه او را ناتمام نخواهد گذاشت. قالیباف را هم شخصی کاربلد و پرکار می‌دانم لیکن نهایتا در انتخابم به سعید جلیلی* رسیدم.
هرچه خدا بخواهد همان می‌شود.
فراموش نمی‌کنم کارهای رئیسی و دولت او را از جمله:
- انبوهی از واحدهای تولیدی را که به کما رفته بودند احیا کرد
- روند صدور مجوزهای کسب‌وکار را الکترونیکی کرد تا سال‌ها از عُمر مردم در هزارتوی اداره‌ها و سازمان‌ها هدر نرود
- طرح‌هایی را که سال‌ها با کندی پیش می‌رفتند در کمتر از سه سال و بعضی را طی چند ماه به سرانجام رساند
- بزرگترین کارخانه آب‌شیرین‌کن کشور را در سیستان و بلوچستان ساخت، هرچند وقتی افتتاح می‌شد بین ما نبود
- بی‌توجه به تحریم‌ها صادرات نفت ایران را افزایش داد و ایران را عضو پیمان شانگهای و بریکس کرد
- صادرات شرکت‌های دانش‌بنیان را از حدود نیم‌میلیارد دلار به 3.5 میلیارد دلار رساند
- شبکه جاده‌ها و خطوط ریلی را با سرعت گسترش داد تا عقب‌ماندگی ایران در حوزه ترازیت کالا را در کانونی‌ترین نقطه جغرافیایی جهان جبران کند
شما هموطنان عزیز را دعوت می‌کنم در انتخابات شرکت کنید. از انفعال و بی‌عملی چیزی نصیب کشورمان نمی‌شود. گزینه بنده کسی بود که چنین دانستم تکیه‌اش به درون و ظرفیت‌های داخلی است؛ از ارتباط با دنیا نمی‌گریزد اما در عین حال، کشور 80 میلیونی ایران را معطل اخم یا لبخند غربی‌ها نگه نمی‌دارد.
خدایا بهترین خیرها را روزی مردم‌مان بفرما
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و اهلک اعدائهم
* روز اخذ رأی، نام نامزد منتخب خود، آقای سعید جلیلی را در این متن نوشته بودم، اما سپس موقتا بنا به ملاحظه‌ای حذف کردم و اکنون که فردای روز اخذ رأی است، مجددا نام ایشان را به نوشته بازگرداندم.
