بدانیم داریم چه میکنیم

مجلس نمایندگان آمریکا استفاده از واتس‌اپ روی گوشی‌های رسمی را ممنوع اعلام کرده و دفتر امنیت سایبری‌شان گفته جزو برنامه‌های پرخطر است.

آی مردم، آی مسئول، بدانیم داریم چه می‌کنیم.

جنگ ترکیبی با لاستیک و آشغال!

خرابکارها در حاشیه‌ بعضی شهرها آشغال و لاستیک آتش می‌زنند تا کسانی که دود غلیظ آن را می‌بینند، گمان کنند دود ناشی از انفجار است. 

وقتی می‌گوییم جنگ ترکیبی، یکی از مصادیقش همین جنگ ادراکی یا شناختی است: دشمن می‌کوشد درک شما از شرایط جاری را مطابق میل و هدف خودش تغییر دهد.

اگر دود و آتش و انفجاری دیدید، عکس و فیلمش را منتشر نکنید. حتی اگر واقعا اصابتی در کار باشد، انتشار عکس و ویدیوی آن جز پریشان کردن حال بعضی از مردم یا شاید حتی گرا دادن به دشمن نتیجه دیگری ندارد. و اگر دود لاستیک و زباله باشد که خب، منتشر کردن عکس یا ویدیوی آن یعنی فریب خوردن از بیگانه.

حتی رژیم صهیونی نیز انتشار فیلم و عکس از خسارات واقعی حملات ایران را ممنوع کرده.

یادآوری: هر مورد مشکوکی دیدید با یکی از شماره‌های اعلام شده از جمله 113 (وزارت اطلاعات) یا 114 (اطلاعات سپاه تماس بگیرید).

---

توضیح عکس: نمی‌دانم عکس مربوط به همین موضوع است یا تزیینی است.

مأخذ عکس و مطالعه خبری درباره موضوع مذکور: تارنمای خبرگزاری حوزه

اون تخمه ژاپنی نیست!

از قدیم به تخم هندوانه آجیلی، تخمه ژاپنی می‌گفتیم. برایم سوال بود که تخم هندوانه نمک‌زده‌ی بوداده با ژاپن چه ارتباطی دارد؟! نهایتا به مطلبی برخوردم که می‌گفت درستش اصلا تخمه ژاپنی نیست؛ تخمه جابانی است. و جابان کجاست؟

جابان روستایی از توابع دماوند در استان تهران است که از قدیم‌الایام مرکز تهیه تخمه هندوانه آجیلی بوده، لذا به محصول دست آنان تخمه جابانی می‌گفتند؛ مثل کیک یزدی که همه‌جای ایران تهیه می‌شود اما چون اصلش مال یزد بوده، به کیک یزدی معروف است.

لازم است اشتباه قدیمی را اصلاح کنیم و حاصل دسترنج هموطنان‌مان را به ژاپن نسبت ندهیم. جالب است که دیدم بعضی از فروشگاه‌های عرضه این‌نوع تخمه نام درستش را نوشته‌اند.

زبان، چه رسمی و چه در محاوره چنین حکایت‌ها و ظرافت‌هایی زیاد دارد. خواندن و شنیدنش مفید و گاهی مطایبه‌آمیز است.

حواس‌مان به اشرار باشد

هارت‌وپورت‌ ترامپ در ایران خریدار ندارد. مردم روزه‌شان را گرفتند، سال‌شان را تحویل کردند و مسافرت‌شان را رفتند، الحمدلله.

لولوهای کاخ سفید شاید برای حاکمان دست‌نشانده و واداده بی‌رگ و غیرت حاشیه خلیج فارس ترسناک باشند اما برای ایرانیان مضحک و نفرت‌انگیزند.

تجربه می‌گوید غرب جز ایجاد فتنه و آشوب در داخل ایران برگ دیگری ندارند رو کند. مهره‌های‌شان لاش‌خوروار و بی‌صدا مترصد فرصتی هستند تا باز بیرون بخزند، جامعه را ملتهب کنند و عده‌ای ناآگاه را به کف خیابان بکشانند. اگر بتوانند حتی از اتفاقاتی مثل قطعی موقت آب یک شهر هم آشوب و اغتشاش می‌سازند.

یکی از حربه‌های‌شان فحاشی و نفرت‌پراکنی در فضای مجازی بین قومیت‌ها یا ساکنان این ‌شهر و آن‌ شهر یا این جناح و آن جناح و حربه دیگرشان شایعه‌سازی و بازی با احساسات مردم است.

البته ملت بس که از این فتنه‌ها دیده، پخته‌تر و آگاه‌تر شده، اما تجربه‌ها باید یادآوری و از نسلی به نسل دیگر منتقل شوند.

منتظر نمانیم تا آتش دیگری به‌پا شود و بعد دست به‌کار شویم. هرجا که فضا را مناسب دیدیم، روشنگری کنیم و افراد اطراف‌مان را نسبت به حقه‌ها و فتنه‌ها آگاه کنیم. یادآورشان شویم که غرب و از جمله صهیونیست‌ها برای به حاشیه راندن ایران به التهاب و اغتشاش امید بسته‌اند و هرجا زمینه را مناسب ببینند، شرارت می‌کنند. 

هر شری که به پا کنند، باز کاری از پیش نخواهند برد، به فضل خدا

لَن یَضُرُّوکُمْ إِلَّا أَذًى ۖ وَإِن یُقَاتِلُوکُمْ یُوَلُّوکُمُ الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا یُنصَرُونَ ‎﴿آل عمران: ١١١﴾‏

جز آزاری [اندک‌] هرگز به شما زیانی نخواهند رسانید؛ و اگر با شما بجنگند، به شما پشت نمایند، سپس یاری نیابند.

(ترجمه مرحوم سیدمحمدمهدی فولادوند)

---

فراموش نکنیم: ایران همدل

زبان غریب

من خیلی نگران زبان فارسی‌ام؛ خیلی نگرانم. سالها پیش ما در این زمینه کار کردیم، اقدام کردیم، جمع کردیم کسانی را دُور هم ‌بنشینند. من میبینم کار درستی در این زمینه انجام نمیگیرد و تهاجم به زبان زیاد است. همین‌طور دارند اصطلاحات خارجی [به‌کار ‌میبرند]...

اسم فارسی را با ‌خط لاتین مینویسند! خب چرا؟ چه کسی میخواهد از این استفاده کند؟ آن کسی که زبانش فارسی است یا آن کسی که زبانش خارجی ‌است؟ اسم فارسی با حروف لاتین! یا اسمهای فرنگی روی محصولات تولید شده‌ی داخل ایران که برای من عکسهایش را و تصویرهایش را ‌فرستادند! خب چه داعی داریم ما این کار را بکنیم؟ بله، یکوقت شما یک محصول صادراتی دارید، آنجا در کنار زبان فارسی - فارسی هم ‌باید باشد البته؛ هرگز نبایستی از روی محصولات ما زبان فارسی برداشته بشود - البته زبان خارجی هم به آن کشورهایی که خواهد ‌رفت، اگر زبان دیگری دارند نوشته بشود، اما محصولی در داخل تولید میشود، در داخل مصرف میشود، چه لزومی دارد؟ روی کیف ‌بچه‌های دبستانی چه لزومی دارد که یک تعبیر فرنگی نوشته بشود؟ روی اسباب بازیها همین‌جور؛ من واقعا حیرت میکنم...

من از ‌این احساس خطر میکنم و لازم است که حضرات و شورای عالی انقلاب فرهنگی نسبت به این مسئله بجد دنبال کنند و دولت به طور ‌جدی مواجه بشود با این مسئله. حالا معنای مواجهه این نیست که فورا فردا مثلا با یک شیوه‌ی تندی یا شیوه‌ی خشنی برخورد کنند، ‌‌[مواجه بشوید] اما حکمت‌آمیز؛ ببینید چکار میتوانید بکنید که جلو این را بگیرید.

بخش‌هایی از بیانات امام و رهبر انقلاب (حفظه الله) در دیدار اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی، ۱۳۹۲/۰۹/۱۹ 

نشانی متن کامل بیانات