همیشه باید به خدا پناه بُرد. گمراهی ترسناک است؛ در جنایت دیروز در کرمان، در روز ولادت حضرت زهرا زائرانی که عازم مرقد شهید سلیمانی بودند، در خون خویش غلتیدند و به سرمنزل مقصود رسیدند؛ خوشا به حال‌شان.
اما جانیان چه به دست آوردند؟! هیچ! تنها در پیشگاه خدا سیه‌روتر شدند.
گمراهی، مرگبار است؛ باید از آن به خدا پناه برد. گمراه، به خیال عبادت، جنایت می‌کند و به هوای بهشت، سوی دوزخ می شتابد. پرده‌ای بر دلش می‌افتد که می‌بیند اما نمی‌فهمد!
امتی را که به‌سوی خدا در حرکت است، نمی‌توان متوقف کرد. آیا با کشتن هزاران ایرانی طی 45 سال گذشته، توانستند جلوی حرکت ایرانیان را بگیرند؟! مگر با ناامن کردن مسیرهای پیاده‌روی اربعین در سال‌های حضور داعش در عراق، زیارت اربعین متوقف شد؟! مگر با به خاک و خون کشیدن مسلمانان مظلوم و مقاوم غزه توانستند آن‌ها را از آرمان فلسطین جدا کنند؟! مگر با ریختن خون هزاران بی‌گناه در سوریه و عراق به دست داعش، شیعیان و محبان اهل بیت سلام الله علیهم دست از دفاع از حرم‌ها کشیدند؟!
البته که نه! به فضل پروردگار، هر شهیدی که به خاک می‌افتد، عزم ما جزم‌تر و بر ایمان‌مان افزوده می‌شود. این شهادت‌ها بشارت‌دهنده‌اند؛ نویدمان می‌دهند که راه شهادت همچنان باز است و خدا آنجا که خود می‌داند و آنگونه که خود می‌پسندد، دوستانش را می‌چیند و آن‌ها را به فوز شهادت می‌رساند. خدا کند که از دوستان خدا باشیم. اللهم الرزقنا... بحق محمد و آل محمد... اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و اهلک اعدائهم
رحمت و رضوان خدای بزرگ بر شهید قدس و بر همه شهدا... خداوند به خانواده‌ها و عزیزان‌شان صبر جمیل و اجر عظیم عطا فرماید، انشاءالله
