محکوم به نابودی
طی چند روز گذشته مشغول خواندن کتابی بودم که در آن، فلسطینی‌ها خاطرات تلخ بیرون رانده‌شدن از سرزمین‌شان را بازگو کرده بودند. ماجرای اشغال فلسطین و اخراج مسلمانان و غصب خانه‌ها و زمین‌های‌شان را شاید صدها و بلکه هزاران بار شنیده و خوانده‌ام اما هنوز هم بازخوانی آن‌ها سخت و ناگوار است. چگونه می‌شود جلوی چشم دنیا سرزمینی را تصرف کنند و ساکنانش را بیرون برانند و بر ویرانه خانه‌های‌شان شهرک بسازند؟
بسیاری از فلسطینی‌ها باور نمی‌کردند که مهاجرت اجباری‌شان سال‌ها به درازا خواهدکشید. یکی از آن‌ها می‌گفت که هنگام کوچیدن، پدرشان نگذاشت اسباب و اثاثیه بردارند چون باور داشت که چند روز بعد به خانه‌شان بازمی‌گردند.
امروز خبر غیرمنتظره‌ی حمله بزرگ نیروهای حماس از زمین و هوا به سرزمین‌های اشغالی ما را شاد کرد و صهیونیست‌ها را در بهت فرو برد. صهیونیست‌ها آنچه را که بر سرشان آمده است، باور نمی‌کنند. کدام‌شان باور می‌کرد که روزی نیروهای حماس فلسطین با ورود به سرزمین‌های اشغالی، آن‌ها را بکشند یا به اسارت بگیرند؟! الجزیره و چند منبع غربی شمار کشته‌های صهیونیست‌ها را دست‌کم 22 نفر گزارش کرده‌اند. ده‌ها صهیونیست هم به اسارت نیروهای مقاومت درآمده و صدها اشغالگر به‌سبب جراحت به بیمارستان منتقل شده‌اند.
جالب آنکه رژیم منحوس ماه‌هاست که درگیر اختلاف‌های شدید داخلی است و اختلاف‌ها حتی به درون ارتش‌شان هم راه پیدا کرده است.
عکس از رویترز، بازنشرشده در الجزیره: چند جوان فلسطینی در بخش صهیونیست‌نشینِ مرز غزه با سرزمین‌های اشغالی اطراف تانک سوخته‌ی صهیونیستی شادی می‌کنند. (7 اکتبر 2023)
به‌نوشته الجزیره، صهیونیست‌ها از ابتدای امسال تاکنون دست‌کم 247 فلسطینی را کشته‌اند. اصلا تعجب نمی‌کنم که نهادهای بی‌خاصیت و صلح‌سوزِ سازمان‌ملل حمله‌های حماس را محکوم کنند. مهم نیست. دنیای غرب همین حالا هم حامی رژیم صهیونیستی و دشمن فلسطینی‌هاست. چه اهمیتی دارد که شمشیرش را از رو ببندد یا مثل سابق آن‌را پشت لباس تزویر پنهان کند و خود را حامی صلح جا بزند؟!
رژیم صهیونیستی با قریب به 80 سال اشغالگری و تخریب و کشتار و شکنجه و فسق و فجور... محکوم به نابودی است. هیچ‌کس نمی‌تواند در برابر سنت خدا بایستد.
او که جان‌مان به فدایش باد فرموده بودند، ان‌شاءالله تا 25 سال دیگر به توفیق الهی و به فضل الهی چیزی به‌نام رژیم صهیونیستی در منطقه وجود نخواهدداشت.
