ببینند و بیاندیشند

با هیچ توجیهی نمی‌شود آن‌ها را معترض خواند. پنجشنبه روحانی مسجدی در زاهدان به ضرب گلوله آن‌ها به شهادت رسید. و در کرج و محدوده آرامستان بهشت حضرت سکینه (س) یک بسیجی را به شهادت رساندند و چهار نیروی پلیس و یک روحانی را به‌طرز فجیعی مجروح کردند. آنچه کردند در شأن انسان نبود، ایرانی و مسلمان که جای خود دارد. اوباش، پیکرهای بی‌جان و نیمه‌جان را هم سنگ یا چاقو و لگد می‌زدند. درشگفتم از کسانی که باز حاکمیت را به خشونت متهم می‌کنند.

 

دولت‌های غربی و رسانه‌های‌شان در خارج از مرزها عروسک‌های‌شان را تهییج می‌کنند تا آتش آشوب و ناامنی را روشن نگاه دارند. چنین فجایعی از جوان و نوجوان عادی ولو معترض برنمی‌آید؛ پس، از آن‌ها می‌خواهم نیک بنگرند و نیک بیاندیشند که چه کسانی از چنین آشوبی سود می‌برد؛ سر افعی همان‌جاست.

 

فیلم و تصاویر مربوطه دردناک و دلخراشند. کسانی که تاب دیدنش را ندارند، نبینند (فیلم حمله اوباش به پلیس)

 

مثل پسر او

پسر از دست داده بود. گویی اما جای آن‌که ما او را دلداری دهیم، او ما را دلداری داد: 

«مِثلِ پسرِ من زیاده.» 

آرام و با اطمینان گفت. اندوه و افتخار توأمان در وجودم پیچید.

 

عرض احترام به پدر شهید حمزه علی‌نژاد، از شهدای اغتشاشات آبان 1401

 

سیل ابدی

جمعیت عظیمی را که همچون سیل راهی لیکک بودند دیدید؟ از تهران حرف نمی‌زنم، لیکک را می‌گویم، شهری که شاید پیش‌تر اسمش را هم نشنیده بودیم. آن‌ها به حرکت درآمدند تا پیکر پاک پدر و پسری را که در حرم حضرت شاه‌چراغ علیه‌السلام به شهادت رسیدند، به آسمان بسپارند. این سیل تا قیامت ادامه دارد، ان‌شاء‌الله

 

سفر شهادت

خوشا به حال‌تان... غلتیدن در خون خویش و پر کشیدن سوی خدا از حرمی که سراپایش بوی بهشت می‌دهد، فضیلتی است که خدا آن‌را قسمت شما فرمود.

شهادت گوارای‌تان باد. اللهم الرزقنا...

 

ما را بپذیر...

ای بهترین بنده و برگزیده خدا بر زمین، ما را هم شریک غم‌ها و اشک‌های خود فرما و دعای‌مان کن... به دعای تو همیشه سخت محتاجیم...

اللهم عجل لولیک الفرج...