عده‌ای وقتی فقر و ظلم و فساد و فحشا می‌بینند، بدون رعایت ادب در لحن و سوال، می‌پرسند که چرا خدا کاری نمی‌کند. در پاسخ‌شان می‌گویم، اگر قرار بود خداوند آنچه را که بر انسان تکلیف کرده است، خود انجام دهد، دیگر چرا اصلاً به این دنیا آمدیم و چرا فقر و ظلم و تباهی ممکن شد که خدا بخواهد آن‌‌را ریشه‌کن کند؟!
چنین می‌اندیشم که دنیا عرصه‌ی امتحان است تا هر انسانی عیار ایمانش را بداند و بندگان بی‌مسئولیت و سست‌ایمان به جایگاه اُخروی و ابدی‌‌شان معترض نشوند و عذر نیاورند که اگر خدا به ما میدان می‌داد، ما هم نیکویی می‌کردیم و به یاری فقرا و مظلومان می‌شتافتیم. در عین حال چنین آموخته‌ام که اگر انسان خالصانه برای خدا بکوشد و در حد وسع خود به کمک فقرا و مظلومین بشتابد و در برابر ظلم و فساد و فحشا بایستد، قطعا نصرت خداوند شامل حالش می‌شود و خداوند اجر نیکوکاران را ضایع نمی‌کند.
توضیح تکمیلی: برگ خشکی بی‌علم و اراده و حکمت خدا بر زمین نمی‌افتد. خیرها و شرهایی هم که به‌سوی انسان می‌آیند، از قاعده‌ی مذکور مستثنی نیستند، لیکن متن، اشاره‌ی مختصری به موضوع بود. درباره‌ی سبب خیر و شر و علت سختی‌هایی که برای انسان پیش می‌آید، گویاتر از آیات قرآن و کلام معصومین سلام‌الله‌علیهم نخواهیم یافت.
خدایا ما را بر تکالیف‌مان آگاه و بر به‌جا آوردن‌شان موفق‌مان فرما.
- ۱ نظر
- ۲۸ فروردين ۰۲ ، ۱۵:۰۴
