این روزها و هفته‌ها که وضعیت خیابان‌های فرانسه و سرزمین‌های اشغالی را می‌بینم، حرف‌های دولتمردان فرانسه و سران صهیونیست را با خود مرور می‌کنم که چگونه بر آتش آشوب‌های پاییز پارسال در کشورمان هیزم می‌ریختند و آشکارا از اغتشاش و آتش‌افروزی در ایران حمایت می‌کردند.
برگ خشکی بی‌اذن خدا بر زمین نمی‌افتد. طی چند سال اخیر نقشه‌هایی که علیه ایران کشیدند و آنچه اندکی بعد سر خودشان آمد، به اندیشه وامی‌داردم. هجوم هواداران ترامپ و اشغال کنگره آمریکا، اعتصاب چند ماه پیش معلمان کانادا و تهدید دولت به جریمه سنگین آن‌ها (تنها اندکی بعد از شروع اغتشاشات در ایران و همراهی نخست‌وزیر کانادا با مخالفان جمهوری اسلامی در آن کشور) و حالا اعتراضات گسترده‌ی فرانسوی‌ها و برخورد خشن پلیس فرانسه با آن‌ها و همچنین آشوب در سرزمین‌های اشغالی و آشکارتر شدن شکاف‌های عمیق در حاکمیت منحوسِ آن رژیم دروغین، بسیار تفکر‌برانگیز است.
البته چنین نیست که اوضاع فعلی در غرب و سرزمین‌های اشغالی را صرفاً و منحصراً نتیجه‌ی خباثت‌های‌شان علیه ایران بدانم؛ چرا که معتقدم حرکت عامدانه علیه آیین و سنت‌های الهی محکوم به شکست و نابودی است. حکومت‌ها و دولت‌هایی که آگاهانه علیه دین و اخلاق و ارزش‌های دینی طغیان می‌کنند، دیر یا زود با حقیقت عصیان‌شان که چیزی جز ظلمت و عذاب و هلاکت نیست روبه‌رو می‌شوند. در عین حال، معتقدم که در نظام خلقت هر عملی پیامدی دارد، لذا کسانی که در ایران‌مان باد می‌کارند طوفان درو می‌کنند.
- ۰ نظر
- ۰۸ فروردين ۰۲ ، ۱۵:۰۰
