تقریبا هفته‌ای نیست که خبر شهادت یکی از نیروهای پلیس را در درگیری با اشرار، قاچاقچیان یا تروریست‌ها نخوانم. همین چند روز پیش «یاسر عبدلی» از ماموران پلیس حین درگیری با گروگانگیرهای مسلح در خاش به شهادت رسید.
یاد پاییز 1401 می‌افتم و پلیسی که ناسزا و بهتان می‌شنید.
تارنمای شهدای فراجا هر چند روز یک‌بار به نام و عکس شهید جدیدی مزین می‌شود.
بسیاری از گردشگران عمدتاً غربی در شرح خاطرات‌شان از ایران، میهمان‌نوازی و مهربانی ایرانی‌ها را ستوده و از عطوفت و نوع‌دوستی‌شان گفته و نوشته‌اند. نوع‌دوستی و میهمان‌نوازی البته صفتی پسندیده و توصیه‌ی دین ما است. اما لازم است به خودم (خودمان) تلنگری بزنم (بزنیم): اگر روزی به‌جای گردشگر غربی و اروپایی، با گردشگر آفریقایی یا عرب یا افغان مواجه شوم آیا او را نیز همان اندازه گرامی می‌دارم؟ اگر پاسخ مثبت است، باید خدا را بابت خلوص و یک‌رنگی‌ام شکر گویم و اگر نه، باید از تبعیض قومی یا نژادیِ نهفته در افکارم به خدا پناه ببرم.
«...به خدا قسم اگر هفت اقلیم را با آنچه زیر آسمانهای آنهاست به من بدهند تا خداوند را با ربودن پوست جوی از دهان مورچه‌ای معصیت کنم به چنین کاری دست نمی‌زنم! و بی‌شک دنیای شما نزد من از برگی که در دهان ملخی است و آن را می‌‌جود خوارتر است! علی را با نعمتی که از دست می‌‌رود و لذّتی که باقی نمی‌ماند چکار؟! از خواب عقل، و زشتی لغزش به خدا پناه می‌بریم، و از او یاری می‌طلبیم.»
فرازی از خطبه 215 نهج‌البلاغه، ترجمه‌ی استاد حسین انصاریان
«... وَ اللّهِ لَوْ اُعْطیتُ الاَْقالیمَ السَّبْعَةَ بِما تَحْتَ اَفْلاکِها عَلى اَنْ اَعْصِىَ اللّهَ فى نَمْلَة اَسْلُبُها جُلْبَ شَعیرَة ما فَعَلْتُ! وَ اِنَّ دُنْیاکُمْ عِنْدى لاََهْوَنُ مِنْ وَرَقَة فى فَمِ جَرادَة تَقْضَمُها! ما لِعَلِىٍّ وَ لِنَعیم یَفْنى، وَ لَذَّة لاتَبْقى؟! نَعُوذُ بِاللّهِ مِنْ سُباتِ الْعَقْلِ، وَ قُبْحِ الزَّلَلِ، وَ بِهِ نَسْتَعینُ.»
من کبوتر نیستم اما ندیدم در بقیع
یاکریمی را برانی از حریمت یا کریم
...
میلاد امام مجتبی، امام حسن (علیه الصّلاة و السّلام)؛ حُسن مجسّم بر زبان پیغمبر خاتم (صلّی الله علیه و آله) که این نام را ایشان بر روی این مولود گذاشتند -و این خیلی با عظمت است، خیلی مهم است که پیغمبر این بزرگوار را، این کودک مبارک را «حسن» بنامند- ان‌شاءالله بر همه‌تان مبارک باشد.
مأخذ تصویر: تارنمای رهبر انقلاب
آمدن بهار را به تو تبریک می‌گویم، اما بهار حقیقی تویی «ای بهار خلایق و خرمیِ روزگار»... تویی آن بهاری که بعدِ آن خزان و زمستانی نیست.
«السَّلامُ عَلَىٰ رَبِیعِ الْأَنامِ، وَنَضْرَةِ الْأَیَّامِ»
از خدا مسئلت می‌کنیم تا در ظهورت تعجیل فرماید، ای بهار حقیقی، ای امام زمان، سلام خدا بر شما
