سالهاست که برای عید ماهی قرمز نمیخریم. اسارت حیوان آزاردهنده است. تنگ آب معمولا کوچک است و مواد موجود در فضولات ماهی، میتواند تدریجا موجب بیماریش شود. به نظرم عاقلانه است که هیچ حیوانی را از محیط طبیعی یا مناسبش جدا نکنیم. اما در هر حال، اگر کسی ماهی قرمز خریده، حداقل چند مورد ساده را در حقشان رعایت کند.
- ظرف آب تا جای ممکن بزرگ باشد تا آلودگی ناشی از فضولات حیوان آب را زود آلوده نکند.
- آب شهر کلُر دارد؛ چند ساعت باید بماند تا کلرزدایی شود و بعد میتوان ماهی را به آن منتقل کرد.
- اینجا خواندم که بهتر است هر بار 25 درصدِ آبِ ظرف را تعویض کنید و تمام آب را یکباره عوض نکنید.
- تغییر ناگهانی دمای آب یا دمای محیط، به ماهی شوک وارد میکند. هرگز ماهی را ناگهان از محیط گرم به سرد یا برعکس انتقال ندهید. مثلا اگر شخص، تنگ آب و ماهی درونش را در دمای عادی اتاق نگه میدارد، قاعدتاً آب درون تنگ با محیط همدما میشود. حالا اگر شخص هنگام تعویض آب، ناگهان آب سرد داخل تنگ بریزد، ممکن است ماهی ناگهان چپه شود؛ طوری که شخص گمان کند ماهی مرده است. اما گاهی میتوان سریعا ماهی را نجات داد: خیلی سریع کمی آب نسبتا ولرم (نه کاملا ولرم) به تنگ اضافه کنید؛ طوری که دمای آبِ درون تنگ مجدداً متعادل شود.
- برای تزیین آکواریوم یا تنگ از سنگهای رنگی و وسایل پلاستیکی و... استفاده نکنید.
- ماهیها هم به غذا احتیاج دارند. درباره نوع خوراکشان اطلاعاتی ندارم اما میدانم که غذاهای مخصوصی برایشان عرضه و فروخته میشود. اگر مسافرت میروید، ماهی و غذای ماهی را به آشنا بسپارید.
- به ماهیها بهاندازه غذا بدهید، نه بیش از حد. آب آکواریم یا تنگ را هم مرتبا عوض کنید تا تجمع فضولات حیوان در آب سبب بیماریش نشود.
اگر ماهی قرمز دارید، شاید لازم باشد که اطلاعات مندرج در تارنماهای تخصصی نگهداری از ماهیها را مطالعه کنید.
مثلا این مطلب به نظر مفید میآید: اصول بهداشتی و نگهداری از ماهی قرمز | اداره کل دامپزشکی استان مازندران
نگهداری از موجود زنده مسئولیت دارد. در پایان باز هم به خودم و به مخاطب یادآوری میکنم که مخلوقات خداوند را از محیط طبیعی یا مناسبشان جدا نکنیم.