ترامپ با اصراری شگرف که در حماقتش ریشه دارد، آمریکا را شتابان سوی پرتگاه می‌برد. بیکار کردن ده‌ها هزار آمریکایی طی فقط چند روز، پراندن متحدانی همچون اروپا و کانادا و درافتادن با یمنی‌هایی که برای تهدیدهای آمریکا تره هم خرد نمی‌کنند، تازه شروع ماجرا است.
اگر با کسی معامله کردید و سرتان کلاه گذاشت، باز با او وارد معامله می‌شوید؟ اگر دوباره معامله کردید و دوباره فریب‌تان داد، خودتان را ملامت نمی‌کنید که چرا باوجود تجربه قبلی، باز خود را به مخمصه انداختید؟
ترامپ که رئیس جمهور آمریکا شد، بعضی از آقایان شروع کردند که بیایید برویم با ترامپ مذاکره کنیم؛ ترامپ آن ترامپ سابق نیست!
اولا طرف هنوز از راه رسیده و نرسیده از کجا دانستید آن ترامپ سابق نیست؟
ثانیا، آیا ضربه‌های پیاپی ترامپ بر پیکر متحدانش را دیدید؟
همین چند روز پیش، نماینده ترامپ و روسیه جلسه گذاشتند تا جنگ اوکراین را تمام کنند. آمریکا نه اروپایی‌ها را به جلسه دعوت کرد و نه حتی خود اوکراین را!
فکر کن!
بیش از دو سال است که اروپا خود را از انرژی ارزان و آسان روسیه محروم کرده و در عین حال، میلیاردها دلار پول بی‌زبان را توی چاه بی‌انتهای اوکراین ریخته.
در عین حال، اوکراین ده‌ها هزار نفر از مردمش و 20 درصد از خاکش را از دست داده و هنوز درخواست عضویتش در ناتو پذیرفته نشده (و تقریبا بدیهی است که پذیرفته نخواهدشد)!
در این گیرودار، ترامپ می‌گوید جزیره بزرگ گرینلند (که تحت حاکمیت دانمارک است) باید ضمیمه خاک آمریکا شود!
ترامپ حتی کانادا را هم از تصمیمات آنی و جنون‌آمیزش بی‌نصیب نگذاشته و روی کالاهای همسایه و متحد شمالی‌اش، 25 درصد تعرفه گمرکی وضع کرده.
کانادا و دانمارک و کل اروپا متحدان دیرین آمریکا بودند.
باید از آقایان خوش‌خیال و بلکه خیال‌باف پرسید، کسی که با متحدانش چنین می‌کند، با تو چه خواهد کرد؟ با کدام منطق یا به استناد کدام تجربه تاریخی تصور می‌کنی که می‌توانی با ابلیس به توافق برسی و مشکلاتت را با او حل کنی؟!
خدایا ما زیر سایه پرچم تو نام تو را در جهان بانگ خواهیم زد و راه تو را خواهیم پیمود و به دنیایی که برابر دین و عزت و استقلال ما ایستاده است، باج نخواهیم داد. بحول الله و قوته
چهل‌وشش سالگی‌مان مبارک
عکس‌ها: راهپیمایی چهل‌وششمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، 22 بهمن 1403، مشهد مقدس رضوی سلام الله علیه
عکاس: علی اکبر شیشه‌چی
مدتی است در خبرها درباره ساخت نیروگاه‌های خورشیدی زیاد می‌خوانم و می‌شنوم. گویا دولت بر آن تاکید دارد. نیروگاه خورشیدی خوب است، حتی جاهایی لازم است، اما جای نیروگاه هسته‌ای را نمی‌گیرد. نیروگاه هسته‌ای حداقل 80 درصد از روزهای سال پیوسته برق تولید می‌کند. یعنی اصطلاحا میانگین ضریب ظرفیت نیروگاه‌های هسته‌ای در دنیا بیشتر از 80 درصد است و با ارتقای فناوری، سال به سال آمارش بهتر هم میشود (نمودار 1).
مقایسه کنید با نیروگاه خورشیدی که ضریب ظرفیتش 12.5 تا 25 درصد است (نمودار 2 ضریب ظرفیت انواع نیروگاه‌های برق در آمریکا را نشان می‌دهد. نیروگاه هسته‌ای در صدر همه انواع نیروگاه‌هاست.)
ضمنا برق هسته‌ای مثل برق خورشیدی، پاک است چون گاز گلخانه‌ای تولید نمی‌کند و میزان انتشار کربن آن عملاً صفر است.
البته ساخت نیروگاه هسته‌ای پرهزینه‌تر است اما اولاً وقتی راه افتاد هزینه‌اش کمتر میشود. ثانیا عمرش طولانی‌تر است (گاهی تا 80 سال) و سوم اینکه برق مطمئن و پایدار تولید می‌کند. اما نیروگاه خورشیدی چنین نیست، چون ساعات شبانه‌روز و وضعیت هوا بر میزان تولید برق خورشیدی مستقیما اثر می‌گذارد و شبکه برق نمی‌داند که دقیقا چقدر برق از نیروگاه خورشیدی عایدش خواهدشد.
اولویت‌ها را دریابیم.
امام و رهبر انقلاب سال‌هاست که نیاز کشورمان به تولید دست‌کم 20,000 مگاوات برق هسته‌ای برای دوره بیست‌ساله را گوشزد میکنند. برای نمونه:
ببینید، یک عدّه‌ای متأسّفانه تحت تأثیر همین حرفهای دشمن میگویند «آقا [انرژی] هسته‌ای به چه درد ما میخورد؟» همینهایی که در روزنامه‌ها و مانند اینها گاهی یک چیزی مینویسند. من [قبلاً] گفتم که [انرژی] هسته‌ای نیاز قطعی فردای کشور ما است.(*) ما تا چند سال دیگر حدّاقل به بیست هزار یا سی هزار مگاوات برقِ ناشی از انرژی هسته‌ای نیاز داریم؛ که این را از راه دیگر نمیتوانیم به دست بیاوریم یا مقرون‌به‌صرفه نیست. خب آن روزی که ما احتیاج پیدا کردیم، چه کار کنیم؟ برویم درِ خانه‌ی چه کسی؟ از آمریکا، از اروپا درخواست کنیم، گدایی کنیم که آقا بیایید به ما برق هسته‌ای بدهید یا بیایید برای ما غنی‌سازی راه بیندازید؟ میکنند؟ ما امروز بایستی فکر فردا را بکنیم. این نیازها، نیازهایی نیست که در ظرف شش ماه و یک سال و دو سال تأمین بشود، اینها را باید از قبل آماده کرد؛ ما این را آماده کرده‌ایم، زمینه‌اش را فراهم کرده‌ایم. خب با اینکه حالا در برجام خسارت فراوانی در این زمینه به ما وارد شد، امّا خوشبختانه اصل این کار محفوظ است و کارهای بزرگ و خوبی هم در این زمینه دارد انجام میگیرد؛ دشمن این را نمیخواهد؛ در زمینه‌ی مسائل دفاعی و موشکی هم همین جور است.
* ارجاع به بیانات ایشان در مراسم بیست‌ونهمین سالگرد رحلت امام خمینی (ره) (۱۳۹۷/۳/۱۴)
پیشنهاد میشود این مطلب را هم ببینید: سود است و زیان نیست
مظلومانه جنگید و مردانه به شهادت رسید.
آری، این‌سو مردی را می‌بینی که کنار مردمش می‌ماند و کنارشان می‌جنگد و کنارشان جان می‌سپارد. آن‌سو دیوی را می‌بینی که از درون دژها و حصارهایش دستور ترور می‌دهد، در حلقه محافظ‌هایش رجز می‌خواند و با شنیدن صدای آژیر به درون مخفیگاهش می‌خزد.
تو بگو فلسطین از آن کیست؟!
یحیی سنوار در 1962 در اردوگاه آوارگان فلسطینی در خان‌یونس متولد شد. در غزه درس خواند، لیسانس زبان عربی گرفت، به جرم جنگیدن با کسانی که سرزمینش را اشغال کرده‌اند، به چهار بار حبس ابد محکوم شد، 23 سال از جوانیش را در زندان‌های رژیم صهیونیستی گذراند و همانجا زبان عبری آموخت، در جریان مبادله اسرا آزاد شد، دستگاه امنیتی حماس (مجد) را بنیان نهاد. تألیف و ترجمه چند کتاب از دیگر آثار اوست. و پس از شهادت اسماعیل هنیه به ریاست دفتر سیاسی جنبش حماس منصوب شد و سرانجام، چهارشنبه 25 مهر در جنگ رودرو با صهیونیست‌ها همراه محمود حمدان، فرمانده گردان «تل‌السلطان» به شهادت رسید. شهادت گوارایش باد.
شهادت او را به محضر امام و صاحب‌مان ولی الله الأعظم عج الله تعالی فرجه الشریف و به امام خامنه‌ای و به همه سرداران و سربازان مقاومت و به خانواده او تبریک و تسلیت می‌گوییم...
مأخذ عکس: خبرگزارش قدس (qudsonline.ir)
