پول‌های ناپاک

تصویر را ببینید. نام مسیح علینژاد بالای صفحه مشخص است. طبق مندرجات صفحه، «آژانس رسانه‌های جهانی ایالات متحده» (USAGM) تاکنون بیش از 727,000 دلار بابت مقاصد مختلف به او پرداخته است. در تارنمای مربوطه، علت هزینه‌کرد هم به‌اختصار نوشته شده است؛ مبالغ از سال 2015 در 39 نوبت اختصاص پیدا کرده‌اند و ظاهرا در سال جاری میلادی هم ادامه خواهدداشت. (برای دیدن تصویر در اندازه بزرگ، روی آن کلیک کنید.)

 

 

اما چنین پول‌هایی برای چه منظوری پرداخت و هزینه می‌شوند؟ امروز دیگر کاملا آشکار است که او و امثال او جزئی از ماشین جنگ روانی غرب علیه ما هستند.

 

نشانی اینترنتیِ تارنما (یا وب‌سایت) را نوشتم تا اگر لازم بود، خودتان بررسی کنید. این وب‌سایت پرداخت‌های مالیِ دولت فدرال آمریکا را گردآوری و ثبت می‌کند.

https://www.usaspending.gov/recipient/1ae4153a-dd63-f4f5-0735-fa1cbf3a29d3-C/all

 

همه‌چیز عیان است و به نظرم به توضیح بیشتر نیازی ندارد. هشیار باشیم و بدانیم با چه دولت‌هایی در جنگیم.

 

 

 

شبیه‌ترین

میلادتان مبارک ای کسی که پدرتان درباره شما فرمود، شبیه‌ترینِ مردم به پیامبر خدا هستید. سلام خدا بر شما و بر پدر و مادر و اجداد مطهرتان باد.

 

هروقت که دل امام حسین علیه‌السلام برای پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم تنگ می‌شد، به حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام نگاه می‌کرد. صدا و حرف زدن، شبیه پیامبر است. اخلاق، شبیه اخلاق پیامبر است؛ همان بزرگواری، همان کرم و همان شرف.

 

از بیانات رهبر انقلاب، 18 اردیبهشت 1377

 

 

درباره مسمومیت‌های اخیر بعضی از دانش‌آموزان کشورمان

در جریان آشوب‌های پاییز امسال چه کسانی دانش‌آموزان را تحریک می‌کردند که سر کلاس حاضر نشوند و مدارس را به تعطیلی بکشانند؟ شیوه کارشان برای‌تان آشنا نیست، آنجا که بازاری‌ها را به اعتصاب فراخواندند و وقتی بازار اعتنایی نکرد، با ارعاب و تهدید و تخریب کاری کردند تا بعضی از مغازه‌دارها برای محافظت از اموال‌ (و حتی جان‌شان) کرکره مغازه‌ها را موقتا پایین بکشند؟

 

حالا برای‌تان عجیب است که همان‌هایی که در همراه کردن دانش‌آموزان با خود ناکام ماندند، با ترساندن بچه‌ها و خانواده‌های‌شان مدارس را به تعطیلی بکشانند و اگر موفق نشدند، حداقل برای مدتی هم که شده، برای کشور هزینه بتراشند؟

 

چه کسی از مسمومیت‌های اخیر و خبرها و شایعاتی که حول آن شکل گرفته است، نفع می‌برد: جمهوری اسلامی یا مخالفانش؟

قضیه روشن‌تر از آنی است که توضیح بیشتری لازم داشته باشد، اما مدتی است که هر اتفاقی در گوشه‌ای از ایران می‌افتد، عده‌ای بی‌آنکه تحلیل کنند، بدون سند انگشت اتهام‌شان را به‌سمت حاکمیت یا بخشی از حاکمیت می‌گیرند.

بحمدالله تاکنون هیچ دانش‌آموزی آسیب خاصی ندیده و عمدتا سرپایی مداوا شده‌اند. به لطف خدا سنگ‌اندازی‌های احمقانه‌ی کسانی که حتی به کودکان و نوجوانان ایران هم رحم نمی‌کنند، می‌گذرد اما هم در دنیا و هم در آخرت، حساب و کتابی هست که کسی را یارای گریز از آن نیست.

 

حسینیه معلی

شبکه سه از اوایل ماه شعبان به مناسبت اعیاد شعبانیه پخش برنامه حسینیه معلی را آغاز کرده و به گمانم دست‌کم تا نیمه شعبان ادامه دارد و چه برنامه خوبی...

عزیزانی از ایران و افغانستان (و شاید از کشورهای دیگر که بنده ندیده‌ام،) به مناسبت ایام ماه مبارک، برنامه‌های مختلفی از جمله شعرخوانی، مناقب‌خوانی، قوالی و مداحی اجرا می‌کنند و چهار ناظر برنامه آقایان کرمی، واعظی، هلالی و رسولی هم انصافا بشاش و سرحال میهمانان را همراهی و گاهی راهنمایی می‌کنند. خدا حفظ‌شان کند.

برنامه دیشب (9 اسفند) با حضور استاد سازگار که محاسنش را در مدیحه‌سرایی برای اهل‌بیت پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم سفید کرده است، تبرک بیشتری یافت.

و مدیحه‌ی جدیدشان در مدح امیرالمومنین سلام‌الله‌علیه... خدا می‌داند که زبانم از وصفش قاصر است.

حسینیه معلی قبلا هم در ایام محرم و صفر در سوگ سید و سالار شهیدان امام حسین سلام‌الله‌علیه از شبکه سه سیما پخش می‌شد.

این برنامه را هر شب حدود ساعت 22:15 و تکرارش را روز بعد معمولا ساعت 17 ببینید.

 

 

 

سفره ما ایرانی‌ها

یکی از ایرانی‌هایی که در ارمنستان فروشگاه مواد غذایی ایرانی باز کرده بود می‌گفت، ارمنی‌ها فلان ماکارونی‌ ایرانی را سخت پسندیده‌اند و آن‌را برای هم تبلیغ می‌کنند¹.

 

چندین سال پیش یکی از گردشگران خارجی، عکس‌ها و مطالب سفرش به ایران را در صفحه شخصی‌ خود منتشر کرده بود. ذیل مطلبی درباره غذاهای ایرانی گفت‌وگویی شکل گرفته و یکی از مخاطبان خارجی (قریب به‌ مضمون) به انگلیسی نوشته بود: «اگر ایران رفتید، خوردن بربری فراموش‌تان نشود!»

 

در اکثر متن‌ها یا ویدیوهایی که از گردشگران خارجی خوانده یا دیده‌ام، غذای ایرانی را پسندیده و از خوشمزگی‌اش گفته‌اند؛ نان‌های ایرانی هم که جای خود دارند. آشپزی، به‌خصوص وقتی به بیرون از مرزهای کشور راه می‌یابد، دیگر فقط اسباب سیر کردن شکم نیست، بستری است که می‌تواند فرهنگ و آداب و سنن سرزمین مبدأ را هم به دیگران بشناساند.

 

خیلی از غذاهایی که به‌سبب پیوندشان با کشوری خاص اسم در کرده‌اند، با ذائقه بسیاری از مردم دنیا سازگار نیستند. اما آشپزی ملل مسلمان و به‌ویژه ایرانی‌ها داستان متفاوتی دارد. ترکیب و طبع و مزه غذاهای‌ ایرانی جمع لذت و حکمت است و تقریبا هر سلیقه‌ای را جذب می‌کند. مثلا توجه به طبع غذا (سردی و گرمی و خشکی و تری) و خاصیت ادویه‌ها در طبخ، ویژگی بارز غذاهای ایرانی است. لذا در طب ایرانی بعضی از بیماری‌ها را نه الزاما با دارو بلکه گاهی با غذاها یا شربت‌های خوراکی و رایج درمان می‌کنند!  

 

آداب غذا خوردن مسلمانان و توجه آن‌ها به آنچه می‌خورند هم داستان شگرف دیگری است. در هیچ آیینی به‌اندازه اسلام درباره آداب و بایدها و نبایدهای غذا خوردن توصیه‌های دقیق نداریم: چه بخوریم، چگونه بخوریم، چه‌وقت بخوریم و...

رعایت خضوع بر سر سفره‌ی نعمت‌های الهی، احترام به بزرگتر بر سر سفره، خوردن سرکه یا نمک قبل و بعد از غذا و مهم‌تر از همه، پرهیز از خوراکی‌های حرام تنها بخشی از آداب غذا خوردن مسلمانان است.

 

ایرانی‌ها با ذوق و ذائقه‌ی کم‌نظیرشان در طبخ غذاهای فرنگی نیز از خودِ فرنگی‌ها پیش افتاده‌ و برای مثال، ماکارونی را از ایتالیایی‌ها بهتر طبخ می‌کنند!

 

 

غرض آنکه اگر سفارت‌خانه‌‌ها و رایزنی‌های فرهنگیِ کشورمان در شرق و غرب عالم برنامه درست و مستمری تدوین و اجرا کنند، آشپزی ایرانی در کسب اسم و رسم به‌راحتی بر رستوران‌های شرقی و غربی پیشی می‌گیرد. در آن‌صورت، حتی سفره‌خانه و نانوایی ایرانی در خارج از کشور هم می‌تواند محلی برای نشر فرهنگ و سنت و ذوق و ادب ایرانی و اسلامی باشد.

---

پی‌نوشت:

1. برنامه تلویزیونی «ثریا»، مجموعه مستند دروازه اوراسیا