نماینده‌ای که ذهنش روی حوزه انتخابیه خودش قفل شده و مصالح کلان کشور را نمی‌بیند، نمی‌تواند مشکلات اصلی مردم را حل کند. کسی که می‌خواهد وارد مجلس شود، باید اولویت‌ها و مشکلات ریشه‌ای و ساختاری را بشناسد و بداند که اصلاح را باید از کجا و چگونه شروع کند. مشکلات بزرگ اگر حل نشوند، مدام تکرار می‌شوند و مشکلات ریز و درشت بیشتری به وجود می‌آورند.
چندسالی است که طیفی از مردم و جوانان، حل ریشه‌ای مشکلات اساسی و ساختاری کشور را با جدیت از نمایندگان مطالبه می‌کنند. آن‌ها این‌دوره در قالب «منتظران صبح ایران فردا» به نشانی sobheiran.org قاطع‌تر از پیش به صحنه مطالبه‌گری و ارائه راهکار وارد شده و فقط از نامزدهایی حمایت می‌کنند که تعهد خود به پیگیری طرح‌ها و برنامه‌های اساسی کشور (اینجا را ببینید) و حل مشکلات مربوطه (اینجا را ببینید) و بویژه شفافیت مجلس را اعلام کنند. نام نامزدهایی که تعهد خود را به همه یا بخشی از مطالبات اعلام کنند، در فهرست درج می‌شود. سوابق و اظهارات نامزدها هم در همان نشانی قابل بررسی است. اقدام خوبی است که به انتخاب آگاهانه‌تر مردم کمک می‌کند و شخصا یکی از معیارهایم متعهد بودن نامزدها به پیگیری همین مشکلات است.
آیا چنین مطالباتی نتیجه دارد؟ به فضل خدا مطمئنم که نتیجه دارد. مثال می‌زنم: یکی از خواسته‌های جدی چند سال اخیر، شفاف شدن واقعی مجلس بود. شدت و پافشاری جوانان بر این موضوع سرانجام سبب شد بیش از 200 نماینده‌ی مجلس فعلی، آرای خود را داوطلبانه شفاف و علنی کنند که البته کف خواسته‌های ما بود. آنچه ما از مجلس می‌خواستیم و می‌خواهیم، شفافیت همه فعالیت‌های نمایندگان و کمیسیون‌ها و حقوق و مزایا و هدایا و توصیه‌نامه‌های آن‌هاست. اگر مطالبات مردم، در گام اول بیش از 200 نماینده را به شفاف کردن آرای‌شان سوق داد، با تداوم مطالبات، شفافیت مجلس به قانون بدل خواهدشد.
مطالبه ما، نگاه راهبردی و کلان به مشکلات کشور است. نسخه‌های موقت چاره‌ساز نیستند و گره‌های بزرگ را باز نمی‌کنند. نماینده مجلس باید ریشه مشکل را بشناسد، اقتصاد و سیاست و جغرافیای سیاسی بداند، مناسبات جهانی را بشناسد و جایگاه جمهوری اسلامی را در جهان درست ببیند تا بتواند ریشه مشکلاتی مثل تورم، مسکن، ناترازی انرژی، توزیع نادرست ثروت، هدفمند کردن واقعی یارانه‌ها، امنیت اقتصادی و شفافیت حکمرانی را حل کند.
چند روز بیشتر به انتخابات مجلس نمانده است و یک چیز را خیلی خوب فهمیده‌ام: ناامید بودن و غر زدن تا حالا مشکل کسی را حل نکرده است و مشکل ما را هم حل نخواهد کرد. هر زمان و هر جا هر کاری که از دست‌مان برمی‌آید باید انجام دهیم.
چند روز بعد فرصتی فراروی‌مان است تا شایسته‌ترین و کارشناس‌ترین نامزدها و در یک کلام نامزدهای اصلح را به مجلس بفرستیم و البته پس از انتخابات، تازه کار بعدی ما شروع می‌شود و نوبت پیگیری خواسته‌هایمان فرامی‌رسد. این فرصت را از خودمان نگیریم.
توکل‌مان به خدا است.
