حضرت پروردگار

خدایا به حق شب قدر، ما را همیشه و تا ابد بنده‌ و شیفته‌ی حقیقی خود بفرما... خدایا دل امام زمان‌مان ارواحنا فداه را از ما راضی بفرما... خدایا از ما راضی باش...

 

 

فدای غربت تو

«...فردا که نیستم ارزش حیات مرا خواهید یافت، و رازهای‌ درونم برایتان آشکار خواهد شد، و آنچنان که باید مرا خواهید شناخت پس از اینکه جایم را خالی‌ دیدید، و دیگری‌ به جای‌ من قرار گرفت»

«...غَداً تَرَوْنَ اَیّامى وَ یُکْشَفُ لَکُمْ عَنْ سَرائِرى، وَ تَعْرِفُونَنى بَعْدَ خُلُوِّ مَکانِى، وَ قِیامِ غَیْرى مَقامى»

 

 

(فرازی از خطبه 149 نهج‌البلاغه که مکتوب است، امیرالمومنین پیش از شهادتش فرمود.)

(ترجمه استاد حسین انصاریان)

 

 

حیفم آمد عمل نکنیم

این صوت از مرحوم استاد سید عبدالله فاطمی‌نیا را شنیدم، حیفم آمد منتشر نکنم. ببینیم و بشنویم و عمل کنیم و باورمان است که خدا دعای‌مان را اجابت می‌فرماید و مرحوم استاد را هم دعا کنیم، ان شاء الله

برای دریافت فایل، این پیوند را کلیک کنید.

حجم فایل کمتر از 2 مگابایت است.

 

 

واقعه‌ی مهم

در بحبوحه‌ی خشونت صهیونیست‌ها علیه فلسطینیان و نمازگزاران مسجدالاقصی، حمله‌ی راکتی نه فقط از غزه بلکه از جنوب لبنان و سوریه به‌سمت سرزمین‌های اشغالی واقعه‌ی بسیار مهمی بود. قاعدتاً صهیونیست‌ها انتظارش را نداشتند، به‌ویژه که به سرکوب فلسیطینیان و سکوت یا بی‌عملیِ نهادهای باصطلاح بین‌المللی عادت کرده بودند. اما حمله‌ی راکتی غزه و سوریه و جنوب لبنان به‌سمت سرزمین‌های اشغالی از هماهنگی نیروهای مقاومت منطقه حکایت دارد و می‌توان چنین استنباط کرد که زین ‌پس دشمن به هر عضو از مقاومت که ضربه بزند، سایر عضوهای مقاومت پاسخش را خواهندداد. صهیونیست‌ها هر بار که برای تداوم بقای‌شان تقلا می‌کنند، زنجیرها بر پیکر نحس‌شان تنگ‌تر می‌شود.

 

تو با حقی و حق با توست

«...به خدا قسم اگر هفت اقلیم را با آنچه زیر آسمانهای‌ آنهاست به من بدهند تا خداوند را با ربودن پوست جوی‌ از دهان مورچه‌ای‌ معصیت کنم به چنین کاری‌ دست نمی‌زنم! و بی‌شک دنیای‌ شما نزد من از برگی‌ که در دهان ملخی‌ است و آن را می‌‌جود خوارتر است! علی‌ را با نعمتی‌ که از دست می‌‌رود و لذّتی‌ که باقی‌ نمی‌ماند چکار؟! از خواب عقل، و زشتی‌ لغزش به خدا پناه می‌بریم، و از او یاری‌ می‌طلبیم.»

فرازی از خطبه 215 نهج‌البلاغه، ترجمه‌ی استاد حسین انصاریان

 

«... وَ اللّهِ لَوْ اُعْطیتُ الاَْقالیمَ السَّبْعَةَ بِما تَحْتَ اَفْلاکِها عَلى اَنْ اَعْصِىَ اللّهَ فى نَمْلَة اَسْلُبُها جُلْبَ شَعیرَة ما فَعَلْتُ! وَ اِنَّ دُنْیاکُمْ عِنْدى لاََهْوَنُ مِنْ وَرَقَة فى فَمِ جَرادَة تَقْضَمُها! ما لِعَلِىٍّ وَ لِنَعیم یَفْنى، وَ لَذَّة لاتَبْقى؟! نَعُوذُ بِاللّهِ مِنْ سُباتِ الْعَقْلِ، وَ قُبْحِ الزَّلَلِ، وَ بِهِ نَسْتَعینُ.»