هرآنچه می‌توانیم...

دولت رئیسی بی‌نقص نبود. مگر من و شما بی‌نقصیم؟! اما راه درست را شناخت و برایش دوید و سرانجام جانش را برای باورهایش داد. او اهل جنجال نبود، بی‌حاشیه‌ترین رئیس‌جمهوری بود که به اقتضای سنم به یاد دارم. با توکل به خدا امروز به کسی رأی دادم که پنداشتم راه او را ناتمام نخواهد گذاشت. قالیباف را هم شخصی کاربلد و پرکار می‌دانم لیکن نهایتا در انتخابم به سعید جلیلی* رسیدم.

هرچه خدا بخواهد همان می‌شود.

فراموش نمی‌کنم کارهای رئیسی و دولت او را از جمله:

• انبوهی از واحدهای تولیدی را که به کما رفته بودند احیا کرد
• روند صدور مجوزهای کسب‌وکار را الکترونیکی کرد تا سال‌ها از عُمر مردم در هزارتوی اداره‌ها و سازمان‌ها هدر نرود
• طرح‌هایی را که سال‌ها با کندی پیش می‌رفتند در کمتر از سه سال و بعضی را طی چند ماه به سرانجام رساند
• بزرگترین کارخانه آب‌شیرین‌کن کشور را در سیستان و بلوچستان ساخت، هرچند وقتی افتتاح می‌شد بین ما نبود
• بی‌توجه به تحریم‌ها صادرات نفت ایران را افزایش داد و ایران را عضو پیمان شانگهای و بریکس کرد
• صادرات شرکت‌های دانش‌بنیان را از حدود نیم‌میلیارد دلار به 3.5 میلیارد دلار رساند
• شبکه جاده‌ها و خطوط ریلی را با سرعت گسترش داد تا عقب‌ماندگی ایران در حوزه ترازیت کالا را در کانونی‌ترین نقطه جغرافیایی جهان جبران کند

شما هموطنان عزیز را دعوت می‌کنم در انتخابات شرکت کنید. از انفعال و بی‌عملی چیزی نصیب کشورمان نمی‌شود. گزینه بنده کسی بود که چنین دانستم تکیه‌اش به درون و ظرفیت‌های داخلی است؛ از ارتباط با دنیا نمی‌گریزد اما در عین حال، کشور 80 میلیونی ایران را معطل اخم یا لبخند غربی‌ها نگه نمی‌دارد.

 

خدایا بهترین خیرها را روزی مردم‌مان بفرما

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و اهلک اعدائهم

---

* روز اخذ رأی، نام نامزد منتخب خود، آقای سعید جلیلی را در این متن نوشته بودم، اما سپس موقتا بنا به ملاحظه‌ای حذف کردم و اکنون که فردای روز اخذ رأی است، مجددا نام ایشان را به نوشته بازگرداندم. 

در خانه اگر کس است یک حرف بس است

بعضی از سیاسیّون در کشور ما تصوّر میکنند که باید آویزان به این قدرت و آن  قدرت بشوند؛ و بدون آویزان شدن به فلان قدرت معروف و بزرگ، در کشور نمیشود پیش رفت؛ بعضی‌ها این‌جور فکر میکنند. یا خیال میکنند که همه‌ی راه‌های پیشرفت از آمریکا میگذرد؛ نه، اینها نمیتوانند. این کسانی که چشمشان به خارج از مرزهای کشور است، این ظرفیّتها را نمی‌بینند؛ وقتی ندیدند، وقتی قدرش را ندانستند، طبعاً برای استفاده‌ی از آنها برنامه‌ریزی هم نمیکنند. اینکه ما میگوییم چشمتان به خارج نباشد، یک علّتش این است که وقتی چشم به خارج نبود، انسان قادر میشود که این ظرفیّتهای درونی را ببیند، بفهمد، بشناسد. جمهوری اسلامی به فضل الهی، به توفیق الهی تا حالا نشان داده که بدون تکیه‌ی به بیگانگان و حتّی با وجود موذیگری بیگانگان و چالشگری بیگانگان میتواند پیش برود و پیش رفته؛ این را جمهوری اسلامی نشان داده؛ در آینده هم به حول و قوّه‌ی الهی ملّت ایران اجازه نخواهد داد که سرنوشتش را دیگران بنویسند.

ما وقتی گاهی از این حرفها در صحبت و سخنرانی میگوییم، بعضی‌ها یا توهّم میکنند، یا مینویسند که این به معنای حصار کشیدن دُور کشور است و یک عدم ارتباط با دنیا است؛ نه، ابداً؛ بنده از اوّل هیچ وقت [مخالف ارتباط نبودم]. ما با کم و زیادش، به قدر عمر بعضی از این حضرات، در کار سیاست و در کار مسائل انقلاب و در کار مسائل کشور بوده‌ایم. از اوّل معتقد به ارتباط با همه‌ی دنیا الّا یکی دو استثنا بودیم. یک روز ــ اوّل انقلاب ــ آفریقای جنوبی کشوری بود که تبعیض نژادی در آن حاکم بود، ما رابطه‌مان را با آفریقای جنوبی قطع کردیم؛ بعد تبعیض نژادی از بین رفت، رابطه‌مان را برقرار کردیم؛ رابطه‌مان هم، رابطه‌ی خوبی است. آن چیزی که موجب قطع رابطه میشود، آن بایستی از بین برود؛ وَالّا ما معتقد به ارتباط با همه‌ی دنیا هستیم؛ ارتباط هم بحمدالله داریم. در بعضی از دولتهایی که بشدّت پایبند به مبانی بودند، مثل دولت شهید رئیسی، ارتباطات دنیایی‌مان هم تقویت شد، ارتباطات بین‌المللی‌مان هم تقویت شد. بنابراین اینکه میگوییم بایستی چشممان به بیگانگان نباشد، به معنای قطع رابطه نیست، به معنای شجاعت ملّی است، به معنای استقلال ملّی است. شما اگر شجاعت ملّی داشته باشید، استقلال ملّی داشته باشید، ملّت ایران شخصیّت خود، توانایی خود، استقلال خود، قدرت پیشرفت خود را به دنیا نشان بدهد، احترامش در دنیا بسیار بیشتر و بالاتر خواهد شد؛ کمااینکه بحمدالله همین‌جور هم شده؛ انسان توفیقات بیشتری هم پیدا میکند.

 

بخشی از بیانات رهبر انقلاب در دیدار مردمی در آستانه انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم در سالروز عید غدیر، پنجم تیرماه 1403 شمسی (نشانی متن کامل بیانات)

برنامه‌ی عملی، خیلی مهم است

در مناظره‌های انتخابات ریاست جمهوری دوره قبل، سه نکته مهم درباره سعید جلیلی توجهم را به خود جلب کرد:

1. او برای مشکلاتی که طرح می‌کرد، راه‌کار و برنامه ارائه می‌داد: تقریبا همه ما کم‌وبیش مشکلات را می‌دانیم اما کسی که می‌خواهد سکان قوه مجریه را به دست بگیرد، باید بداند مانع یا مشکل را چگونه و با چه روشی باید از سر راه بردارد.  
2. او برای شناخت دقیق بعضی از مشکلات، اطلاعات میدانی جمع‌آوری کرده بود: معمولا حضور در محل و دیدن مشکلات از نزدیک شناختی به شما می‌دهد که با روش‌های دیگر به دست نمی‌آید.
3. روی سرعت ‌عمل و پرهیز از هدر دادن زمان تاکید داشت.

 

مناظره‌های دوره‌ی اخیرِ انتخابات ریاست جمهوری هنوز آغاز نشده است. به خودم متذکر می‌شوم و احتراما از شما هم دعوت می‌کنم که به صحبت‌های نامزدها دقیق گوش کنید. برنامه، برنامه، برنامه.... البته برنامه‌ای که قابل اجرا باشد، خیلی مهم است. برنامه با کلی‌گویی تفاوت دارد.

 

رحمت خدای عزیز بر شهید سید ابراهیم رئیسی و شهید حسین امیرعبداللهیان و همه شهدای همراه‌شان

 از خدای بزرگ می‌خواهیم آنچه را که خیر و صلاح دنیا و آخرت ما است مقدر و دل‌های‌مان را به همان سو مایل بفرماید، ان‌شاء‌الله

آری، مردی که نشناختیم

 

...ما می‌گوییم تا شرک و کفر هست، مبارزه هست و تا مبارزه هست، ما هستیم. ما بر سر شهر و مملکت با کسی دعوا نداریم، ما تصمیم داریم پــرچــم «لا اله الا الله» را بر قلل رفیع کرامت و بزرگواری به اهتزاز درآوریم. پس ای فرزندان ارتشی و سپاهی و بسیجی‌ام، و ای نیروهای مردمی، هرگز از دست دادن موضعی را با تاثر، و گرفتن مکانی را با غرور و شادی بیان نکنید، که این‌ها در برابر هدف شما به قدری ناچیزند که تمامی دنیا در مقایسه با آخرت...

فرازی از پیام به ملت ایران در سالگرد کشتار خونین مکه (قبول قطعنامه 598)

پارسال هم همین بخش از کلام امام را نوشتم (بعلاوه بخشی دیگر) و امسال هم. زمینی نیستند این جمله‌ها. 

ما امام را چنان که باید نشناختیم.

 

حکایت امروز دنیای ما است...

به مردمی گرفتار شده‌ام که دستورم را پیروی نمی‌کنند، و دعوتم را پاسخ نمی‌گویند. ای بی‌ریشه‌ها، برای یاری حق به انتظار چه هستید؟ آیا دینی نیست که شما را متحد کند؟ غیرتی ندارید که خشم شما را به حرکت درآورد؟

فریادزنان در بین شما می‌ایستم، و با صدای بلند از شما یاری می‌خواهم، سخنم را گوش نمی‌دهید، و فرمانم را نمی‌برید تا وقتی که بدیِ عاقبتِ امور آشکار شود.

انتقام خونی را به‌وسیله شما نمی‌توان گرفت، و به‌توسط شما امکان رسیدن به مقصودی نیست.

شما را به یاری برادرانتان خواندم ولی همانند شتر بیمار و خسته فریاد کردید، و همچون شتر لاغر زخمدیده از حرکت سنگینی نمودید، آن‌گاه از شما لشگری اندک و مضطرب و ناتوان به سوی من آمد که «گویی به سوی مرگ رانده می‌شوند و صحنه مرگ را به چشم خود می‌نگرند^*».

 

کلام فوق، ترجمه خطبه 39 نهج‌البلاغه است اما گویی امیرالمؤمنین آن‌را همین امروز ایراد فرموده است.

* بخشی از آیه 6 سوره مبارکه انفال

---

مأخذ متن خطبه با ترجمه استاد انصاریان: erfan.ir/farsi/nahj1-39

---

ملت‌های مسلمان کشورهایی مثل ترکیه و مصر و اردن اگر می‌خواهند با رژیم صهیونیستی بجنگند، ابتدا باید حکومت‌های فاسد و خائن خودشان را سرنگون کنند. (مطلب مرتبط: مرا به خیر تو امید نیست شر مرسان)