می‌گویند حاکمیت، آن‌ها را از تجزیه و سوریه‌ای شدن ایران می‌ترساند. می‌گویم، تجزیه ایران تهدید یا توهم نیست، واقعیتی است که برگ‌های تاریخ ایران در سال‌های 58 و 59 شمسی بر آن گواهی می‌دهند. اگر تاب دیدن و خواندش را دارید، ورق بزنید.
شاید این روزها فرازی از تاریخ ایران تکرار می‌شود. و همچون گذشته، باز ایران عزیز است که می‌ماند، ان شاء الله
سلام
شما ای برادر و خواهر، می‌گویی تحت تاثیر شبکههایی که با کشورت خصومت دارند، نیستی و مستقل می‌اندیشی اما داری حرف همان‌ها را تکرار می‌کنی! صادق باشیم: آیا پیش از این، مهساها و نیکاها و حدیث‌ها و ساریناها و اسراها را می‌شناختی؟ نخستین بار نام آن‌ها را از کجا شنیدی؟ چه کسانی اول‌بار خبر فوت آن‌ها را قتل خواندند و آن‌را به گردن حاکمیت انداختند؟ چه کسانی درخصوص جنایت حرم حضرت شاه‌چراغ علیه‌السلام و ترورهای کور مردم در نقاط مختلف ایران، در دلت تردید افکندند و جمهوری اسلامی را متهم کردند؟ اینگونه فضا را با روایت خودشان پر می‌کنند و مخاطب می‌پندارد که روایت مستقل خود را دارد.
دعا می‌کنم حقیقت از میانه غبار فتنه‌ها آشکار شود، ان شاء الله
سعودی‌اینترنشنال بازی زشت و خطرناکی را شروع کرده است؛ هرچند از سعودی‌ها انتظاری جز این نمی‌رفت.
حتی در جنگ رسانه‌ای هم دشمنت هراندازه لاقید و فریبکار باشد، قاعدتا اصول بدیهی و حداقلی را رعایت می‌کند، چون می‌داند روز فقط امروز نیست و خورشید هم همیشه پشت ابر نمی‌ماند. اما تریبون فارسی‌گویِ «بن سلمان» و «سعود القحطانی» از روی شتابزدگی و یا سهل‌اندیشی که ظاهرا ویژگی جدایی‌ناپذیر سعودی‌ها است، هرچه داشتند را یک‌جا رو کردند.
بازی «کار خودشونه» شاید مدتی جواب دهد اما مخاطب آگاه، هرقدر هم پروپاقرص، سرانجام روزی با قیاس روایت‌ها و تحلیل اخبار و اوضاع، به خود می‌آید.
از نظر سعودی‌اینترنشنال دختران جوانی که در ایران فوت می‌کنند، به دست نیروهای نظامی یا امنیتی ایران کشته شده‌اند، حتی اگر خلافش ثابت شود! مخاطب چنین شبکههایی باید از خود بپرسد که اصولاً حکومتی مفروض فارغ از اعتقاداتش چرا باید هر از گاهی خون دختر نوجوانی را بریزد و عده بیشتری را علیه خود بشوراند؟!
فضای رسانه را چنان به‌هم ریخته‌اند که تکذبیه خانواده‌های مرحومین و شواهد قابل اتکا نیز در چنین فضای مسمومی چنان که باید دیده و شنیده نمی‌شود.
کار من پیش‌بینی نیست، اما عقل سلیم می‌گوید این میزان سمی که سعودی‌اینترنشنال ناشیانه و بی‌مهابا در فضای رسانه و اندیشه می‌پراکند، به‌زودی هم خود و هم کارفرمایش را مسموم می‌کند.
تارنمای BBC فارسی را در گوگل جستجو کردم؛ تنها تیتری که درباره رصدخانه ملی ایران کار کرده بود، مربوط به شهریور 93 است؛ یعنی حدود هشت سال پیش. عنوان خبر چه بود؟ «بزرگترین طرح علمی ایران در آستانه تعطیلی».
چند هفته پیش اما بزرگترین تلسکوپ فعلی ایران و غرب آسیا در همان رصدخانه ملی چشم به آسمان گشود و در اولین نورگیری خود، چند جرم آسمانی از جمله جفت‌کهکشان Arp-282 را از فاصله 320 میلیون سال نوری رصد کرد.
شاهکار ایرانی‌ها اخترشناسان فرنگی را هم انگشت‌به‌دهان گذاشت. گمان نمی‌کردند ایرانی‌ها آنچه را که به‌خاطر تحریم از آن محروم بودند، چنین عالی و سریع بیاموزند. جز آینه‌ی تلسکوپ که از خارج تهیه شده بود، سایر سازه‌ها و سامانه‌ها را بچه‌های خودمان ساختند.
از بی‌بی‌سی فارسی اما که مدعی است خبرهای ایران را پوشش می‌دهد، صدایی درنیامد. نباید هم درمی‌آمد. آن‌ها بابت چیز دیگری پول می‌گیرند. کار روز و شب‌شان زشت‌گویی از ایران است؛ آن‌قدر که مخاطب احساس خسران کند و بر خود خشم بگیرد.
بد نیست که به تنها تیتر تارنمای سعودی‌اینترنشنال هم در این‌باره اشاره کنم، تیرماه 1400 نوشته بود: «افتتاح رصدخانه ملی ایران بدون تلسکوپ و ساخت ماهواره در دبیرستان‌های آمریکا»!
چند کاربر عرب‌زبان جواب سعودی‌ها را داده‌اند. ظاهرا وقتی ما موتور مرحله اول «رافع» را با ماهواره‌برِ «قائم 100» می‌آزمودیم، سعودی‌ها هالووین را جشن گرفته بودند!
پسر از دست داده بود. گویی اما جای آن‌که ما او را دلداری دهیم، او ما را دلداری داد:
«مِثلِ پسرِ من زیاده.»
آرام و با اطمینان گفت. اندوه و افتخار توأمان در وجودم پیچید.
عرض احترام به پدر شهید حمزه علی‌نژاد، از شهدای اغتشاشات آبان 1401
