روزگار چنین نمی‌ماند

روزهای اخیر برای ما سخت و برای مردم غزه بسیار سخت‌تر بود. آن‌ها در میانه‌ی خون و آتشند و ما نیز از دیدن رنج‌های‌شان رنج می‌بریم. اما اگر جنایات فجیع صهیونیست‌ها ادامه یابد، هفته‌ها و شاید روزهای آینده، روزهای متفاوتی خواهدبود، ان‌شاء‌الله. مقاومت اسلامی عراق در همین چند روز گذشته پایگاه‌های آمریکا در سوریه و عراق را هدف حمله قرار داده است. آمریکا اگر می‌خواهد به حمایت‌های بی‌قیدوشرطش از رژیم صهونیستی ادامه دهد، هزینه‌هایش را هم باید بپردازد.

حزب‌الله لبنان نیز طی روزهای گذشته روی پایگاه‌های رژیم صهیونیستی در نواحی مرزی لبنان آتش گشوده و چند شهید هم تقدیم کرده است. آنگونه که جبهه مقاومت را شناخته‌ایم، می‌دانیم که به‌ویژه در شرایط فعلی جهان و منطقه، در برابر توحش رژیم صهیونیستی واکنش نشان خواهدداد و خودنمایی‌های‌ مضحک آمریکا با ناوهایش و رفت‌وآمدهای حمایتگرانه اما بیهوده‌‌ی سران غرب به سرزمین‌های اشغالی نیز نخواهدتوانست جلوی واکنش جبهه مقاومت را بگیرد.

رحمت و رضوان خدا بر شهدای اسلام

 

#Child_Killer_Zionist_Regime

 

 

مرزهای آشکار

با سلام. آیا توجه داریم که این‌روزها مرزها چه واضح از هم جدا شده‌اند؟ اگر کسی قبلا تحت تاثیر دروغ‌ها و جعل‌ها درست را از نادرست تشخیص نمی‌داد، امروز دیگر به‌گمانم عذری ندارد. یکی از سران صهیونیست‌‌ علنا مردم غزه را حیوان می‌خواند و دیگری طوری که تمام دنیا بداند، از تحریم آب و غذا و سوخت علیه آن‌ها خبر می‌دهد و آن‌دیگری اجساد کودکان غزه را به بمب‌های ساعتی تشبیه می‌کند که دنیا باید بابت کشته‌شدن‌شان ار رژیم صهیونیستی متشکر باشد!

در این بین، شماری از اهالی «اینترنشنال» رسما از انتقال‌شان به سرزمین‌های اشغالی خبر می‌دهند و هم‌صدا با امثال «من‌وتو» از رژیم جعلی حمایت می‌کنند. حتی در لندن نیز شمار زیادی از مردم مقابل ساختمان بی‌بی‌سی تجمع می‌کنند و خشم‌شان را از جانب‌داری بی‌بی‌سی از رژیم صهیونیستی فریاد می‌زنند.

 

حالا که پس از حدود 75 سال کشتار و اشغالگریِ صهیونیست‌ها، حماس پاسخ سختی داد، رژیم جعلی و حامیان‌شان به خاک و خون کشیدن غزه را مجاز می‌دانند؛ انگارنه‌انگار که مسبب جنگ، خود آن‌ها بودند؛ آن‌هایی که ساکنان راستین فلسطین را کشتند یا کوچاندند و بر ویرانه‌ی سرزمین‌شان شهرک‌ ساختند.

 

طی همین چند روز، هزاران نفر و از جمله ده‌ها خاندان فلسطینی یک‌جا به شهادت رسیده‌اند؛ یعنی دیگر هیچ فردی با نام خانوادگی آن‌ها در غزه زنده نمانده است. بیش از 60 درصد قربانیان، زنان و کودکان هستند. هویت بیش از یکصد نوزاد و خردسال نامعلوم است و چون کوچکتر از آنند که از هویت‌شان بگویند، کسی نمی‌داند خانواده و والدین‌شان کیست. سنِ کوچکترین شهید غزه در جنایات اخیر تنها 7 ساعت بود!

 

وقتی خداوند مرزهای بین حق و باطل را چنین آشکار از هم متمایز می‌کند، هم نویدبخش است و هم ترسناک! نویدبخش است چون «إنَّ مَعَ العُسرِ یُسراً»؛ و ترسناک است چون چنین مواقعی حجت بر مردم تمام می‌شود و آنگاه اگر کسی در پشتیبانی از حق و نفی باطل تعلل کند، با به‌اصطلاح بی‌طرفی‌اش باطل را در ارتکاب جنایاتش یاری می‌دهد. پناه می‌بریم به خدا!

 

آهِ کودکان

پیکرهای کوچک بی‌جان و خاک‌آلود از زیر آوارها بیرون می‌آیند و باز به خاک سپرده می‌شوند... کودکی که شاید هنوز به دوسالگی هم نرسیده است، با چهره‌ی خون‌آلود می‌گرید... آب‌ را به‌روی شهر بسته‌اند؛ شهر در تاریکی فرورفته و بیمارستان‌ها بدون برق، مرگ تدریجی مجروحان را می‌نگرند و می‌گریند...

خدایا مرا ببخشای که هنوز از غم نمرده‌ام.

#فلسطین #غزه